logo arlima

Giovanni de' Marignolli

Jean de Marignolli | Giovanni de Marignola

Biographie

Mort vers 1358-1359

Frère franciscain du couvent de Santa Croce à Florence, Jean de Marignolli est envoyé comme légat auprès du grand khan du Cathay en 1338 par le pape Benoît XII. Il est de retour à Avignon en 1353, après être passé, à l'aller par Naples, Constantinople, la mer Noire, l'Asie centrale, et au retour, par la Chine du sud, l'Indonésie, l'Inde, Ceylan, Ormuz, Bagdad, Damas et Jérusalem. Il rencontre alors l'empereur Charles IV de Luxembourg, qui le prend comme chapelain à sa cour de Prague et lui commande la rédaction d'une chronique.

Bibliographie

  1. Chronica Bohemorum

    Titre: 
    Date:Vers 1355-1358
    Commanditaire et dédicataire:Charles IV de Luxembourg, comte de Luxembourg, roi de Bohême et empereur des Romains
    Langue:Latin
    Genre: 
    Forme:Prose
    Contenu:Chronique universelle, de la Création du monde à l'avènement du premier archevêque de Prague (1343). Jean de Marignolli y introduit des souvenirs de ses voyages en Orient.
    Incipit:Incipit processus in cronicam Boemorum. Karolus quartus, divina favente clemencia Romanorum imperator simper augustus, Boemorum rex, ad dandam scienciam plebe eius et dirigendos pedes morum in viam pacis et felicitates eterne…
    Explicit:… Nam altare, ubi sanctus Petrus apostolus vadens Romam missam celebravit in portu Pisano in exitu maris, in quo, dum post eum beatus Clemens successor die dedicacionis ecclesie eiusdem, quam cum multis episcopis consecravit, missam celebraret, in signum divinum tres gutte sangwinis de naso eius ceciderunt, quem lapidem predictus Karolus secari fecit per medium et per papam Innocencium, nunc sedem apostolicam gubernantem, iterum consecratum ad predictam ecclesiam deportavit, ut sit ibi beati Petri sedes et specialis mansio in perpetuum sicut Rome ad laudem domini nostri Jesu Christi, cui laus et gloria semper, amen. Et sic est finis huius cronice Boemorum.
    Manuscrits
    1. Praha, Národní knihovna České republiky, ms. I D 10
    2. Venezia, Biblioteca Nazionale Marciana, lat. X. 188
      Incomplet.
    Éditions anciennes
    1. Gélase Dobner, Chronicon Johannis Marignolae, dans Monumenta historica Boemiae, t. 2, Prague, 1768, p. 68-282.
    Éditions modernes
    • Joseph Emler, Kronika Janaz Marignoly, dans Fontes reum Bohemicarum, t. 3, 1882, p. 485-604.
    • Golubovich, Girolamo, Biblioteca bio-bibliografica della Terra Santa e dell'Oriente francescano, Quaracchi, Collegio di S. Bonaventura, 1906-1927, 5 t. (ici t. 4, p. 257-309) [HT] [IA: t. 1, t. 2, t. 3, t. 4, t. 5]
      Extraits relatifs à l'Orient.
    • Anastasius Van den Wyngaert, Sinica Franciscana, t. I: Itinera et relationes fratrum Minorum saeculi XIII et XIV, Quaracchi, 1929, p. 513-560.
      Extraits relatifs à l'Orient.
    Traductions modernes
    (Toutes ces traductions ne concernent que les parties de la Chronique relatives aux voyages en Orient de l'auteur.)
    • en allemand:
      • Joseph Georg Meinert, Johannes von Marignola minder Bruders und papstlichen Legaten, Reise in das Morgenland v. J. 1339-1353, dans Abhandlungen der königl. böhmischen Gesellschaft der Wissenschaft, 7, Prague, 1820.
      • Philipp Hedwig Külb, Geschichte der Missionsreisen nach der Mongolei während des 13. und 14. Jhs, t. 3, Regensburg, 1860, p. 200-230.
    • en anglais:
      • Henri Yule, Cathay and the Way Thither, Being a Collection of Medieval Notices of China, nouv. éd. revue par Henri Cordier, t. 3, London, Hakluyt Society, 1916.
    • en français:
      • Jean de Marignolli, Au jardin d'Eden. Traduction et introduction de Christine Gadrat, Toulouse, Anacharsis, 2009.
    Études
    • Abeydeera, Ananda, « In search of the garden of Eden: Florentine friar Giovanni dei Marignolli's travels in Ceylon », Terrae incognitae, 25, 1993, p. 1-23.
    • Abeydeera, Ananda, « Jean de Marignolli: l'envoyé du pape au jardin d'Adam », L'Inde et l'imaginaire, éd. Catherine Weinberger-Thomas, Purusartha, 11, 1988, p. 57-67.
    • Brincken, Anna-Dorothee von den, « Die universalhistorischen Vorstellungen des Johann von Marignola OFM », Archiv für Kulturgeschichte, 49, 1967, p. 297-339.
    • Guéret-Laferté, Michèle, Sur les routes de l'empire mongol: ordre et rhétorique des relations de voyage aux XIIIe et XIVe siècles, Paris, 1994.
    • Hilgers, Heribert A., « Zum Text der Cronica Boemorum des Johannes de Marignolis », Mittellateinisches Jahrbuch, 15, 1980, p. 143-154.
    • Oliger, Livarius, « De anno ultimo vitae Fr. Iohannis de Marignollis missionarii inter Tataros atque episcopi Bisinianensis », Antonianum, 18, 1943, p. 29-34.
    • Richard, Jean, La papauté et les missions d'Orient au Moyen Âge (XIIIe-XVe siècles), Rome, École française de Rome, 2e éd., 1998.
    • von Ertzdorff, Xenja, « Et transivi per principaliores mundi provincias: Johannes Marignoli als weitgereister Erzähler der Böhmenchronik », Wolfram-Studien, 13, 1994, p. 142-173.
Répertoires bibliographiques
Permalien: https://arlima.net/no/154


Voir aussi:
> Wikidata: Q1362183
Creative Commons License
Cette notice est mise à disposition en vertu d'un contrat Creative Commons.
Rédaction: Christine Gadrat
Dernière mise à jour: 12 août 2014

Signaler une erreur ou une omission:

Courriel  Courriel

Mastodon    Facebook    Twitter